کهف حقیقت

السَّلَامُ عَلَیْکَ مِنْ مَطْلُوبٍ قَبْلَ وَقْتِهِ، وَ مَحْزُونٍ عَلَیْهِ قَبْلَ فَوْتِهِ

«...سلام بر تو که قبل از آمدنش خواستارش بودیم و پیش از رفتنش بر او اندوهگینیم.

سلام بر تو؛ چه بدی‌ها که به سبب تو از ما برطرف شد؛ و چه خوبی‌ها که به وسیلۀ تو بر ما فرو ریخت.

سلام بر تو و بر شب قدری که از هزار ماه بهتر است.

سلام بر تو که دیروز، نسبت به تو چه خواستار و آرزومند بودیم؛ و فردا به سوی تو، چه بسیار شوق داریم.

سلام بر تو و بر فضیلتت که از آن محروم شدیم؛ و بر برکات گذشته‌ات که از ما گرفته شد.

خدایا! ما اهل این ماهیم که ما را به سبب آن شرافت و بزرگی بخشیدی؛ و با لطف و احسانت بر انجام اعمالش ما را موفّق فرمودی. هنگامی‌که تیره‌بختان وقتش را نشناختند؛ و از بخت بدشان، از فضیلتش محروم شدند.

تویی صاحب اختیار و سرپرست؛ که ما را به شناسایی آن برگزیدی و به راه و روش آن هدایتمان کردی؛ و ما به توفیق تو، با همۀ کوتاهی و تقصیر، عهده‌دار روزه و شب‌زنده‌داری او شدیم؛ و در آن اندکی از بسیار را به جا آوردیم.

و عذر ما را در کوتاهی از ادای حقّت بپذیر و عمرهای ما را که پیش روی ماست، به ماه رمضان آینده برسان؛ و چون ما را به آن رساندی، بر انجام عبادتی که شایسته توست، یاریمان فرما؛ و به انجام طاعتی که سزاوار آن ماه است، برسان؛ و عمل شایسته‌ای که سبب تدارک حقّ توست، در آن دو ماه از ماه‌های روزگار، به دست ما جاری فرما.

خدایا! در هر گونه لغزشی که در این ماه رمضانمان وارد شدیم از گناه کوچک یا بزرگ، یا معصیتی که در آن مرتکب شدیم، یا خطایی که در آن کسب کردیم از روی عمد یا فراموشی که در آن به خود ستم روا داشتیم، یا به آن پردۀ حرمت دیگری را دریدیم؛ پس بر محمّد و آلش درود فرست و ما را به پرده‌پوشی‌ات بپوشان و به گذشتت از ما بگذر و ما را به خاطر گناهی که کردیم، در برابر دیدۀ بدخواهانۀ ناپاکان قرار مده و زبان طعنه‌زنندگان را به روی ما باز مکن؛ و ما را به رأفت و لطفت که پایان نمی‌پذیرد و بر پایۀ احسانت که کاستی ندارد، به اعمالی بدار که باعث ریزش گناهان و کفارّۀ اموری شود که در این ماه، از ما ناپسند شمردی.

خدایا! بر محمّد و آلش درود فرست و مصیبت از دست رفتن رمضانمان را جبران کن و روز عید و فطرمان را بر ما مبارک فرما و آن را از بهترین روزهایی که بر ما گذشته قرار ده، جلب کننده‌ترین روز نسبت به بخشش و محو کننده‌ترین زمان برای گناه؛ و معاصی پنهان و آشکارمان را بیامرز...»

فرازهایی از دعای چهل‌وپنجم «صحیفه سجادیه» معروف به دعا به هنگام وداع با ماه مبارک رمضان

ترجمه استاد حسین انصاریان

متن و ترجمه کامل دعا در این نشانی

خدایا به حق شب قدر، ما را همیشه و تا ابد بنده‌ و شیفته‌ی حقیقی خود بفرما... خدایا دل امام زمان‌مان ارواحنا فداه را از ما راضی بفرما... خدایا از ما راضی باش...

این صوت از مرحوم استاد سید عبدالله فاطمی‌نیا را شنیدم، حیفم آمد منتشر نکنم. ببینیم و بشنویم و عمل کنیم و باورمان است که خدا دعای‌مان را اجابت می‌فرماید و مرحوم استاد را هم دعا کنیم، ان شاء الله

برای دریافت فایل، این پیوند را کلیک کنید.

حجم فایل کمتر از 2 مگابایت است.

اسفند پارسال با سالروز ولادت امام‌مان‌ حضرت ولی عصر که سلام خدا بر او باد، به پیشواز سال 1401 رفتیم و باز اسفند امسال با سالروز میلاد ایشان به بدرقه‌ی سال 1401 و به استقبال نوروز می‌رویم. سال‌مان بین دو نیمه‌ی شعبان بود و سال پیشِ رو نیز چنین خواهدبود.

بهار طبیعت، نشانه است؛ وقتی تمام عالم هر سال با آمدن بهار نو می‌شود و رستاخیز می‌کند، چگونه انسان و انسانیت را بهاری نباشد؟! اما بهار طبیعت و بهار حقیقت را تفاوتی است. بهار طبیعت، هر سال به‌سوی‌مان می‌آید اما برای رسیدن به بهار حقیقت، باید به‌سویش گام برداریم.

خدای مهربان توفیق‌مان دهد تا در لحظه‌ی سال نو امام‌مان را یاد کنیم و ظهورش را از خدا بخواهیم. بی‌ظهور امام، طعم شیرین حیات حقیقی در دولت کریمه‌ی حضرت را نخواهیم چشید. از خدا بخواهیم تا ما را در عمل به تکالیف‌مان یاری دهد. از خدا ظهور بهار حقیقی را مسئلت می‌کنم.

کسی که از جامعه‌ی خود انتظارِ مسئولیت‌پذیری دارد، خودش هم باید مسئولانه زندگی کند. کسی که از دیگران انتظار صداقت دارد، خودش هم باید صادق باشد. کسی که طالب عدالت است، خودش هم باید عادل باشد. کسی که حقیقتا دنیا را پاک می‌خواهد، باید برای پاک بودن خویش نیز بکوشد. کسی که حقیقتاً مدینه‌ی فاضله می‌خواهد، باید برای تحقق آرمان‌شهر بکوشد. و جان کلام: کسی که حقیقتا آرزومند جامعه‌ی مهدوی است، باید رو به‌سوی جامعه مهدوی نیز حرکت کند.

خدایا توفیق‌مان عطا فرما...

﴿ قُلْ مَا أَسْأَلُکُمْ عَلَیْهِ مِنْ أَجْرٍ إِلَّا مَنْ شَاءَ أَنْ یَتَّخِذَ إِلَى رَبِّهِ سَبِیلًا ﴾

«بگو بر این [رسالت] اجری از شما طلب نمی‌کنم جز اینکه هر کس بخواهد راهی به سوی پروردگارش [در پیش] گیرد»

(فرقان: 57)

ترجمه: محمدمهدی فولاوند

سالروز بعثت حضرت رسول خدا صلی‌ الله علیه و آله و سلم بر اهل آسمان و زمین مبارک باد.

انسان‌ها درد دارند. آن‌ها یا خودشان دردمندند و یا غصه‌دارِ دردهای دیگرانند. یکی از خدا بخشایش می‌طلبد، دیگری برای شفای بیمارش دعا می‌کند و آن دیگری شغل، ازدواج یا سرپناه می‌خواهد و آن‌ها که روح بلندی دارند، از خدا فقط خدا را می‌خواهند... و این دعاها تمامی ندارند... حالا اگر بدانیم دعایی هست که با مستجاب شدنش تمام دیگر خواسته‌های‌ خوب‌ انسان نیز برآورده می‌شود، چه می‌کنیم؟ آیا شب و روز برای اجابتش خدا را نمی‌خوانیم؟

چنین دعا و چنان اجابتی حقیقت دارد اما تاکنون به مراد نرسیده‌ایم چون ضرورتش را حقیقتاً ندانسته‌ایم تا با تمام وجود‌ بطلبیم‌اش...

آرمان‌شهر و مدینه فاضله حقیقتی است که خدا وعده تحققش را داده است و راستگوتر از خدا نیست. شاید اگر انسان می‌دانست با ظهور حجت خدا و پیدایش جامعه مهدوی چه زندگی شگرف و دل‌انگیزی در انتظار اوست، جز ظهور حضرت علیه‌السلام از خدا چیز دیگری طلب نمی‌کرد. دنیایی که بهترین بنده خدا بر آن حکومت کند و مناصب را به صالح‌ترین بندگان سپرده باشد، به نظرتان چگونه دنیایی خواهدبود؟ دنیایی که در آن، ابلیس نابود و نفس اماره به بند کشیده می‌شود تا روح پاک انسان پس از هزاران سال اسارت، به پرواز درآید و حقیقت الهی خویش را زندگی کند، چگونه دنیایی خواهدبود؟

رهایی از فقر و ناامنی کمترین ثمره‌ی حکومت صالحان بر زمین است. آنچه خواهدشد را امروز به خواب هم نمی‌بینیم. خبرهایی که از اهل‌بیت علیهم‌السلام به ما رسیده شگفت‌انگیز است. در حکومت حضرت، راه سعادت دنیوی و اخروی برای انسان‌ همواره خواهدشد.

آن‌ها که قضیه را درست نفهمیده‌اند، مهدویت و ظهور را مبحثی برای سرگرم‌کردن مستضعفان و رنج‌دیدگان می‌دانند؛ اما غافلند که تاریخ و قصه انسان بدون مهدویت، ناقص و بی‌معناست. آیا خرد انسان می‌پذیرد که هزاران رسول و نبی و هزاران سال شهادت و اسارت و ایثار بیهوده و بی‌سرانجام باشد؟ خدایی که نبوت را برای هدایت انسان آغاز کرد، آن را با امامت مهدی علیه‌السلام به ثمر خواهدرساند.

ای امام عزیز ما، ای غریب قرن‌ها... ما را ببخش که آرزوهای ناچیزمان را مصرّانه از خدا خواستیم اما از بزرگترین درد زندگی‌مان که محرومیت از دیدار توست، غافل ماندیم... ای آنکه بر رهایی و سعادت ما بیش از خودمان حریصی، دست الهی خود را بر دل‌های به‌‌خواب‌رفته‌مان بکش، تا بیدار و مشتاق، روز و شب شما را از خدا طلب کنیم و خاضعانه و عاشقانه به کشتی نجات شما درآییم.

فرمودند:

«در اعیاد موالید ائمه، از گذشته تجلیل می‌کنیم؛ اما در عید نیمه شعبان، همه‌ی نگاه به آینده است؛ یعنی این نگاه دو چیز را با خود دارد: یکی امید، یکی تلاش. دلهای افسرده در نهایت گرفتاری و تنگنا، یک روزنه‌ی روشن و درخشانی به یک دنیای نورانی و بهشت‌آسا در مقابل چشمشان می‌بینند و به آینده امید دارند.»

از بیانات رهبر انقلاب اسلامی

اللَّهُمَّ فَصَلِّ عَلَى مُحَمَّدٍ وَ آلِ مُحَمَّدٍ... اللَّهُمَّ اجْعَلْنِی مِنْ أَنْصَارِهِ وَ أَعْوَانِهِ، الذَّابِّینَ عَنْهُ، الْمُسَارِعِینَ فِی حَوَائِجِهِ، الْمُمْتَثِلِینَ لِأَوَامِرِهِ، الْمُحَامِینَ عَنْهُ، الْمُسْتَشْهَدِینَ بَینَ یدَیهِ

* مأخذ تصویر: تارنمای رهبر معظم انقلاب اسلامی

و چون طالوت با لشکریان [خود] بیرون شد گفت خداوند شما را به وسیله رودخانه‌ای خواهدآزمود پس هر کس از آن بنوشد از [پیروان] من نیست و هر کس از آن نخورد قطعا او از [پیروان] من است مگر کسی که با دستش کفی برگیرد پس [همگی] جز اندکی از آن‌ها از آن نوشیدند و هنگامی که [طالوت] با کسانی که همراه وی ایمان آورده بودند از آن [نهر] گذشتند گفتند امروز ما را یارای [مقابله] با جالوت و سپاهیانش نیست کسانی که به دیدار خداوند یقین داشتند گفتند بسا گروهی اندک که بر گروهی بسیار به اذن خدا پیروز شدند و خداوند با شکیبایان است.

(سوره مبارکه بقره: آیه 249)

ترجمه: محمدمهدی فولادوند

امروز از صبح هوا ابری بود و باد می‌وزید. بعد از ظهر کنار پنجره سرگرم کارم بود. لحظه‌ای نگاهم سمت پنجره چرخید و دیدم بیرون کولاکی برپاست! باد چنان شدید بود که برف را افقی می‌باراند! لحظاتی بعد بارش برف سمتِ بالا متمایل شد؛ چنان که گویی می‌خواست از زمین به هوا ببارد. شاید نیم ساعت هم نشد که کولاک بند آمد. حالا ابرهای انبوه کنار رفته‌اند؛ آسمان نیمه‌ابری است و بخش‌هایی از آبیِ دل‌انگیزش هویداست. گاهی خورشید از پس ابرها بیرون می‌آید و آفتابی ملایم روی ساختمان‌ها ظاهر می‌شود.

آن‌ها که برای باور کردن خداوند در پی معجزه‌اند، اگر نیک بنگرند، هر لحظه‌ی این عالم معجزه‌ است.

اعوذ بالله من الشیطان الرجیم

بسم الله الرحمن الرحیم

الحمدلله ربّ العالمین

الرّحمن الرّحیم

مالک یوم الدّین

ایاک نعبد و ایاک نستعین

اهدناالصّراط المستقیم

صراط الّذین انعمت علیهم غیرالمغضوب علیهم ولاالضّالین